Schizoanaliza

Schizoanaliza (fr. schizoanalyse) – termin wprowadzony w 1972 roku przez filozofa Gilles'a Deleuze i psychoterapeutę Felixa Guattariego w ich książce L'Anti-Œdipe (Anty-Edyp), jednym z dwóch tomów noszących "duży" tytuł Capitalisme et schizophrénie. Pojęcie to wpisuje się w nurt psychiatrii materialistycznej i jest szczególnym przypadkiem w teorii systemowej^[1]. Formowanie pojęcia było kontynuowane w drugim tomie książki Mille Plateaux. Schizoanaliza kształtowana była przez obu autorów i indywidualnie w pracach Guattariego, np. w książce Chaosmose (1992)^[2].

↑ Capitalism and Schizophrenia by Gilles Deleuze and Felix Guattari, tłum.: R. Hurley, M. Seem, H. R. Lane, wyd.: University of Minnesota Press, Minneapolis 2000.
↑ Felix Guattari Chaosmosis: An Ethico-Aesthetic Paradigm, tłum. na ang. Paul Bains i Julian Pefanis, Bloomington and Indianapolis: Indiana UP, 1995.

[1] Capitalism and Schizophrenia by Gilles Deleuze and Felix Guattari, tłum.: R. Hurley, M. Seem, H. R. Lane, wyd.: University of Minnesota Press, Minneapolis 2000.

[2] Felix Guattari Chaosmosis: An Ethico-Aesthetic Paradigm, tłum. na ang. Paul Bains i Julian Pefanis, Bloomington and Indianapolis: Indiana UP, 1995.

[1]

[2]